عوامل موثر بر کیفیت قطعات مهر شده فلزی.

(1) ترکیب شیمیایی فلزات
فلزات خالص انعطاف پذیری بهتری نسبت به آلیاژها دارند. عناصر ناخالصی معمولا باعث شکنندگی و کاهش شکل پذیری می شوند. آلیاژهای مختلف اثرات متفاوتی بر شکل پذیری دارند.
(2) سازه فلزی
یک سازه تک فاز شکل پذیری بیشتری نسبت به سازه چند فازی دارد. ساختار ریزدانه شکل پذیری بهتری دارد. از یک ساختار درشت دانه ریخته گری این ساختار حاوی دانه های ستونی بزرگ و عیوب به شکل جداسازی، آخال ها، حباب ها، تخلخل است.
(3) دمای تغییر شکل
با افزایش دما در طی فرآیند مهر زنی، شکل پذیری نیز افزایش می یابد، اما افزایش یک افزایش خطی ساده نیست.
(4) نرخ کرنش
افزایش نرخ کرنش نه تنها شکل پذیری فلز را کاهش می دهد، بلکه باعث افزایش شکل پذیری فلز می شود. تأثیر نرخ کرنش بر شکل‌پذیری فلز در هنگام تغییر شکل گرم بیشتر از تغییر شکل سرد است.
(5) شرایط تغییر شکل مکانیکی
هر چه تعداد تنش های فشاری بیشتر باشد و مقدار آن در حالت تنش اصلی بیشتر باشد، شکل پذیری فلز بهتر است. در مقابل، اگر تعداد تنش های کششی بیشتر و بزرگی آن بیشتر باشد، شکل پذیری فلز بدتر خواهد بود. تغییر شکل فشاری باعث توسعه پلاستیسیته می شود و تغییر شکل کششی برای ایجاد پلاستیسیته مضر است. تنش راه. پلاستیسیته فلز
(6) عوامل دیگر
با تغییر شکل متناوب، شکل پذیری فلز را نیز می توان بهبود بخشید، به ویژه در هنگام تغییر شکل حرارتی یک فلز با انعطاف پذیری کم. هر چه اندازه بدنه تغییر شکل بزرگتر باشد، پلاستیسیته کمتر می شود، با این حال، زمانی که اندازه بدنه تغییر شکل به یک مقدار بحرانی خاص برسد، دیگر با افزایش حجم، پلاستیسیته کاهش نخواهد یافت.